Archive for marca 2017

Moja systematyczność odnośnie pisania bloga mocno kuleje ostatnio. O ile do tej pory udawało mi się pisać na bieżąco, o tyle od nowego roku z niedowierzaniem patrzę na moją stronę roboczą bloga. A wszystko dlatego, że ostatnio nie udaje mi się dokończyć większości postów, które chcę opublikować.
Czasami pojawia się w mojej głowie jakiś temat, którym chcę się z Wami podzielić, zaczynam więc pisać, ale zanim przybierze on formę, która nadawałaby się do opublikowania, pojawia się kolejny temat, którym się zajmuję i zwyczajnie brakuje mi czasu by dokończyć poprzedni. Albo post mam skończony ale nie mam do niego odpowiednich zdjęć i też czeka on na lepsze czasy, by się móc ukazać.

Miałam na przykład napisać o tym jak żyje się z dzieckiem, które przechodzi bunt dwulatka. Na razie napiszę tylko tyle: ciężko się żyje i ciężko idzie mi dokończenie posta; o plusach i minusach życia w Polsce po powrocie z emigracji, bo w lutym minął kolejny roczek od kiedy zdecydowałam się zacząć nowe życie w kraju nad Wisłą:) Ale wygląda na to, że na razie nie uda mi się dokończyć tego tematu :(
Kolejny post, który miałam opublikować tuż po nowym roku dotyczy budowy domu, ale też jakoś nie idzie mi jego dokończenie. Z tym, że tutaj jest już nieco inna sprawa...

Czasami ktoś ze znajomych pyta mnie dlaczego tak mało piszę o budowie domu? No cóż, Ten blog powstał, by pisać tu o rzeczach ulotnych, przyjemnych i kobiecych. Kiedy wchodzę na mojego bloga chcę się zrelaksować i odpocząć. Tymczasem budowa domu, to nie tyle może ciężki temat, co mocno już przegadany i zwyczajnie nie chce mi się poświęcać kolejnej godziny, by o nim pisać. Bo jak się łatwo domyślić przez ostatnie miesiące w naszym domu praktycznie nie mówi się o niczym innym, tylko o budowie. Co już jest zrobione, jaka ekipa wchodzi następna, co trzeba kupić, ile to będzie kosztowało. Jakiego fachowca wybrać. Itd Tysiące problemów i decyzji, z którymi trzeba się zmierzyć. Po przewałkowaniu tych tematów z mężem, zwyczajnie nie mam już ochoty wałkować ich po raz kolejny na blogu:) Poza tym muszę Wam się przyznać, że ten etap budowy dla mnie jest dość nudny. Nie znam się na tych rzeczach i nigdy nie będę znała. Ale obiecuję, że kiedy dobrniemy do urządzania wnętrza na pewno będę więcej o tym pisać:)
A propos urządzania wnętrza. Jakiś czas temu wybraliśmy się do Ikei (dawno tam nie byłam) i po raz kolejny stwierdziłam, że właściwie ten styl bardzo mi odpowiada. Wiem, że są tacy, którzy kochają ten sklep i tacy, którzy nie darzą go sympatią. Ja przyznam się szczerze, że bardzo lubię ich rozwiązania i praktycyzm, jedynie co, to dorzuciłabym do ich wnętrz więcej romantyzmu:) W każdym razie po przejściu całego sklepu okazało się, że już urządziłam sobie i kuchnię, i salon, i łazienkę. To co dla mnie byłoby najważniejsze, to fakt, że decydując się na meble z Ikei, nie musiałabym się martwić, czy jedno z drugim będzie pasować. Poza tym ze mną jest tak, że czym więcej oglądam i czym większy mam wybór, tym trudniej mi się zdecydować. A potrafię być niezdecydowana! Oj potrafię! Może więc zostanę przy wnętrzu ikeowskim? Zobaczymy.

A obecnie praca na budowie nadal idzie pełną parą. Po krótkiej zimowej przerwie, właściwie od połowy stycznia non stop coś się tam dzieje. Jak nie hydraulicy, to elektrycy. Potem ocieplanie dachu itd. W ten weekend też trzeba będzie "zakasać rękawy" i posprzątać trochę na budowie, bo od poniedziałku przychodzą tynkarze kłaść tynki i wylewki. A potem, to mam nadzieję, że będzie już z górki:)

No dobrze, trochę się Wam wytłumaczyłam, trochę ogarnęłam zaległe sprawy, które mnie od jakiegoś czasu dręczyły, a teraz przechodzę do zamierzonego tematu:)

ZAPROSZENIE DLA PANI WIOSNY

Do wiosny już bardzo blisko. Przynajmniej w teorii, bo w praktyce różnie to bywa, gdyż wczesna wiosna bywa u nas kapryśna i w zmiennych nastrojach. Ale miejmy nadzieję, że w tym roku będzie nas rozpieszczała pogodnym niebem i wysoką temperaturą. Zanim jednak przyroda zazieleni się na dobre, a świat nabierze kolorów, minie jeszcze trochę czasu, dlatego robię wszystko aby na tym przedwiośniu, przynajmniej w moim najbliższym otoczeniu świat nabrał barw. To zapotrzebowanie na kolor jest teraz u mnie bardzo widoczne. Nie tylko chętnie otaczam się kolorowymi przedmiotami, ale również z wielką radością wymieniam garderobę na lżejszą, i - co najważniejsze - na bardziej kolorową. Już nie mogę się doczekać by założyć sandałki i zwiewną kolorową sukienkę:) Bo nic o tej porze roku, nie ładuje moich akumulatorów, tak bardzo jak kolory. Zresztą chyba większość z nas po długiej i szarej zimie potrzebuje dawki energii.

Najwięcej czasu spędzam w kuchni, tak więc szukania pozytywnej energii zaczynam właśnie od tego miejsca. Wyjęłam na wierzch moje stare, dobre, kolorowe filiżanki, które przez ostatnie miesiące były nieco zaniedbane, ale teraz coś czuję, że nadrobimy wspólnie zaległości:) Już od samego patrzenia na nie robi mi się weselej:)

Wiosna. Ale gdzie?

Króliczek

W poszukiwaniu kolorów wiosny oraz kilka zaległych spraw